Peygamberimiz cahiliye döneminin kötülüklerinden uzak olarak büyüdü. Yüce Allah onu, kusur ve ayıplardan korudu. Ergenlik çağına geldiğinde toplumunun en ahlaklısı, en iyi huylusu oldu. Allah, en güzel erdemli davranışları onda toplamıştı.

​

Yalan, iftira, kötü söz, alay, dedikodu, ikiyüzlülük, kıskançlık, kin ve düşmanlık kötü huy ve davranışlardandır. Peygamberimiz, bu tür kötü davranışlardan her zaman uzak durmuştur.

​

Peygamberimizin ağzından hiçbir zaman kötü söz çıkmazdı. O: “Bir Müslüman’a sövmek büyük günahtır.” buyurmuştur. Aynı şekilde: “Bir kimseye kötülük olarak Müslüman kardeşini hor görmesi yeter” demiştir.

İnsanlar arasında söz taşıyanlar ve dedikodu edenleri Peygamberimiz hoş görmemiştir. Onlar hakkında şöyle buyurmuştur:

“Ara bozmak için laf taşıyan kimse cennete giremez.”

​

Dinimiz insana ve topluma zararlı olan her türlü huy ve davranışları yasaklamıştır. Buna göre bir Müslüman yalan ve iftiradan uzak durmalı, söz ve davranışlarında doğruluktan ayrılmamalıdır. Başkalarına kötü söz söylememeli, insanları küçük görüp onlarla alay etmemelidir. Yaptığı işi gösteriş için yapmamalı, iyilikleri ve ibadetleri yalnızca Allah için yapmalıdır. Kıskançlıktan kin ve düşmanlıktan uzak durmalı, anlık öfkelerine yenilmemelidir. Kendini beğenmekten, duyarsızlıktan israf ve cimrilikten uzak durmalıdır.